Iako je iz Vlade prethodno najavljeno da će premijer Milojko Spajić prisustvovati puštanju žičare na Ski centru Hajla – Štedim, njegov dolazak se nije dogodio, pa je današnji događaj protekao u prisustvu potpredsjednika Vlade Ervina Ibrahimovića i ministarke javnih radova Majde Adžović. Oni su obilježili puštanje u rad energetskog sistema — podzemnog dalekovoda dužine 21 kilometar sa šest trafostanica, kao i prezentaciju završene putne infrastrukture i radova na žičari i ski-stazama.
I pored evidentnog tehničkog napretka, izostanak premijera ostavio je vidljiv trag, posebno u Rožajama, gradu čiji su identitet i društvene norme snažno oblikovani patrijarhalnim vrijednostima i bošnjačkom kulturom gostoprimstva.
Rožaje je zajednica u kojoj se poštovanje domaćina i gosta smatra jednom od temeljnih vrijednosti. Kada se posjeta najavi, ta riječ se u lokalnom mentalitetu shvata kao obaveza. Zato je nedolazak najavljenog premijera doživljen kao simbolički gest koji izlazi iz okvira svakodnevne politike i zalazi u kulturni prostor u kojem neispunjena najava može biti protumačena kao omalovažavanje. Umjesto svečanog dočeka najvišeg državnog predstavnika, skromno opštinsko rukovodstvo je ostalo da dočeka samo dio najavljene delegacije, pokušavajući da zadrži dostojanstvo i tradicionalnu čast domaćina, makar i u situaciji koja je izgledala kao pokušaj da se održi forma bez suštine.
Posebno je značajno podsjetiti da je cjelokupni razvojni zamajac na Štedimu počeo u vrijeme Vlade Duška Markovića. Upravo tada je iniciran projekat izgradnje ski centra, tada su obezbijeđena sredstva za izgradnju žičare, tada je donijeta odluka o strateškom razvoju sjevera i tada je Marković, kao predsjednik Vlade, lično obilazio teren na kojem će biti podignuta žičara koja je danas predstavljena javnosti. Ta, ranije započeta vizija, omogućila je Rožajama da dobiju infrastrukturu koja otvara vrata turizmu i ekonomskom razvoju. U to vrijeme, lokalna vlast i koalicioni partneri nikada nisu bili izloženi neprijatnim situacijama niti poluformalnim posjetama, odnos između državnog vrha i lokalne zajednice bio je dosljedniji i protokolarnije utemeljen.
Iz te perspektive, sociološko-kulturološki gledano, današnja situacija prevazilazi puki izostanak jednog zvaničnika. U Rožajama, sredini sa većinskim bošnjačkim stanovništvom koje visoko cijeni datu riječ, prisustvo najavljenog gosta ima snažnu simboličku težinu. Zato je činjenica da premijer Spajić nije došao, iako je njegov dolazak bio zvanično najavljen, u percepciji velikog dijela lokalne zajednice doživljena kao nepoštovanje kao gest koji se kosi sa tradicionalnim shvatanjem časti i uvažavanja domaćina. U takvom kulturnom okviru, nedolazak nije protumačen kao obična promjena rasporeda, već kao uvreda koja pogađa osjećaj dostojanstva ljudi naviknutih da goste dočekuju sa punim poštovanjem i očekuju makar minimum uzvraćenog obzira.
