Podaci predstavljeni u tekstu pokrivaju period od 50 godina 1944 -1994
Neposredno nakon završetka Drugog svjetskog rata u Rožajama je počeo dug i težak proces stvaranja organizovane zdravstvene službe. Prvi korak napravljen je otvaranjem Narodne prihvatne ambulante, koja je djelovala kao istureno odjeljenje beranske bolnice. Ambulanta je bila smještena u privatnoj kući — kuli Ćerima Zejnelagića, a radili su ljekar Milovan Tomašević i bolničari Rizo Zejnelagić i Bojo Đukić, kojima se kasnije pridružila i bolničarka Marta Ćorac iz Dapsića. Oprema i uslovi bili su skromni, ali su ovi pioniri zdravstvene zaštite postavili temelje budućeg razvoja.
U prvim posleratnim godinama u Rožajama su radili ljekari Dragoljub Popović i Aleksandar Vojin, dok je dr Tibor Soloman iz Beograda sprovodio akciju otkrivanja sifilisa na sjeveru Crne Gore, pri čemu je i u rožajskoj opštini otkriven određen broj oboljelih. Zbog teškog pristupa i loše putne infrastrukture, liječenje težih bolesnika bilo je gotovo nemoguće bez transporta do Berana ili Novog Pazara.
Tokom kasnih četrdesetih i ranih pedesetih godina, u Rožajama su službovali ljekari Stevan Vladarski, Geza Kelerman i dr Smiljković. U tom periodu započinju i tečajevi zdravstvenog prosvjećivanja, kroz koje se u javni život aktivnije uključuju žene. Do 1953. godine Rožaje često ostaje bez stalnog ljekara; pomoć se pruža povremeno, a broj pregleda se postepeno povećava.
Krajem pedesetih godina broj medicinskog osoblja počinje da raste. Dr Dragan Čeperković iz Vrnjačke Banje, prvi pedijatar na ovom području, radio je u Rožajama skoro deceniju. Istovremeno, dr Dragomir – Dašo Nedeljković, poznati pulmolog i kasnije primarijus, ostavio je dubok trag u razvoju zdravstvene službe.
Velika prekretnica desila se 1958. godine, kada se po prvi put u istoriji otvara opšti stacionar. Nalazio se u kući Avda Kurtagića, pored hotela i dječjeg vrtića. Od tada Rožaje dobija i rendgen ambulantu, zubnu ambulantu, stacionar sa 25 kreveta i porodilište. U njima su radila dva ljekara, medicinski tehničari, babice i stomatolozi.
Početkom šezdesetih godina u zdravstveni sistem ulaze prvi školovani kadrovi iz samih Rožaja, među kojima je dr Nazim Nokić, čime započinje period stabilizacije medicinskog kadra i planiranog razvoja službe. Formira se zdravstvena stanica sa odjeljenjima opšte medicine, dječje zaštite, stomatologije, laboratorije i stacionara.
U to vrijeme Rožaje postaje rasadnik mladih i posvećenih ljekara. Ovdje su radili prof. dr Božidar Bojović, jedan od najpoznatijih crnogorskih pedijatara, dr Milan Grujić, dr Rifat Muderizović, dr Abdulah Kalač — kasniji višegodišnji direktor Doma zdravlja.
Dr Abdulah Kalač rođen je 1937. godine u selu Kalače kod Rožaja. Gimnaziju je završio u Peći, a Medicinski fakultet u Zagrebu, gdje je stekao široko medicinsko obrazovanje i iskustvo. Radio je u Rožajama, gdje je sa izuzetnim razumijevanjem i posvećenošću pristupio unapređenju zdravstvene zaštite stanovništva.
Posebno mjesto u istoriji rožajskog zdravstva pripada dr Redžepu Dedeiću, prvom diplomiranom stomatologu sa ovog područja i utemeljivaču savremenog zdravstvenog sistema Rožaja.
Rođen u selu Koljeno kod Rožaja 1933. godine, Dedeić je počeo da radi u zdravstvu već 1954. godine, a Stomatološki fakultet u Beogradu završio je 1966. godine, sa specijalizacijom iz ortopedije vilica i protetike. Bio je upravnik Zdravstvene stanice u periodu 1969–1972, poslanik Socijalno-zdravstvenog vijeća Skupštine Crne Gore, i prije svega — pokretač izgradnje Doma zdravlja u Rožajama.
Njegovom upornošću i zalaganjem 1977. godine Rožaje dobija savremeni Dom zdravlja, površine 3.200 kvadratnih metara — objekat koji i danas predstavlja osnov zdravstvene infrastrukture grada.
U narednim godinama Rožaje postaje mjesto službovanja velikog broja ljekara i specijalista iz čitave Jugoslavije i inostranstva: dr Salahudin Višegradanin, dr Šećo Eco, dr Sadudin Hajdarpašić, dr Vojislav Bulatović, dr Fatima Dedeić, dr Jelena i Miomir Šašić, dr Essalajmeh Monteher iz Palestine, dr Đorđe i Božidarka Đorđević, dr Saadeldin Maasarani iz Sirije, dr Jaho Ferizović iz Berana i mnogi drugi.
Krajem sedamdesetih i tokom osamdesetih godina u Rožajama stasava nova generacija domaćih ljekara — diplomci medicinskih fakulteta iz Sarajeva, Skoplja, Prištine, Tuzle i Kragujevca: Sabro i Arslan Dedeić, Cena Kajević, Sajma Zejnelagić, Fadil Halilović, Alija Sutović, Safet Agović, Ratko Garović, Husko Bajrović, Sabahudin Topalović, Jaho Pepić, Zoran i Ana Hadžilau-Radević, Amer Halilović, Alija Muratović, Safija i Esad Kurtagić, Rifat Muković, Fikret Mujević, Ismet Nurković, Nervija Dacić-Dedeić, Vesna Zekić-Đukić, Almina Dacić, Mirsada Redžović, Hadija i Jasmin Sutović, Fadil, Hajran i Faruk Kalač, Nermina Fetahović, Izet Bralić,Mirsad Hodžić, Ediba Kurtagić, Jasna Kalač, Srđan Bulatović, Sead Mujević i Sead Kalač.
Tu su i stomatolozi Jašar Dacič,Rešad Zejnelagić,Stevo Rabrenović,Dazdarević Mujesira, Murić Zineta,Kalač Aiša,Dedeić Sead, Nurkovič Sabaheta, Zejnelagić Merdžana, Šutković Ahmed.
Broj specijalista i kvalitet zdravstvenih usluga stalno su rasli, čime je Rožaje, od nekadašnje seoske ambulante, preraslo u regionalni zdravstveni centar.
Razvoj zdravstvene službe u Rožajama od skromne posleratne ambulante do savremenog Doma zdravlja predstavlja priču o upornosti, znanju i predanosti generacija ljekara. U tom razvoju najistaknutiju ulogu imao je dr Redžep Dedeić — vizionar, stručnjak i humanista, čijim je zalaganjem Rožaje dobilo svoj savremeni zdravstveni dom i temelje na kojima se sistem i danas razvija.
Njegovo ime treba trajno biti upisano u istoriju rožajskog zdravstva kao osnivača i utemeljivača zdravstvenog sistema Rožaja.
